ဘုရားသခင္နဲ႕ တံခါးေစာင္႕

ေျမာက္ဥေရာပက ဘုရားေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းမွာ သာမန္လူ အရပ္အေမာင္းေလာက္ ရွိတဲ့ ဘုရားသခင္ ရုပ္တုေတာ္ကို တည္ထားကိုးကြယ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဆုေတာင္းတိုင္း ျပည့္တဲ့အတြက္ လာေရာက္ဆုေတာင္းၾကတဲ့ လူေတြအထူးမ်ားျပားခ့ဲတယ္။



ဘုရားေက်ာင္း တံခါးေစာင့္ဟာ ကန္႔လန္႔ျဖတ္ သစ္သားေပၚက လူေတြရဲ႕ ေတာင္းသမွ်ဆုကို ျပည့္ဝေအာင္ လုပ္ေပးတဲ့ ဘုရားသခင္ကိုၾကည့္ျပီး ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ေတြ ဝင္မိတယ္။ တစ္ေန႔ ဘုရားသခင္ထံ သူဆုေတာင္းေတာ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ပင္ပန္းဒဏ္ကို သူပါ မွ်ေဝႏိုင္ဖို႔ ဆုေတာင္းမိတယ္။ ဆုေတာင္းျပီး ခဏအၾကာမွာ အသံတစ္သံကို သူၾကားလိုက္တယ္။



"ေကာင္းျပီေလ.... အကြ်ႏု္ပ္ဆင္းျပီး တံခါးေစာင့္မယ္။ ဒီသစ္သားေပၚ အသင္လာရပ္ပါ။ သို႔ေသာ္ အသင္ၾကားသမွ်၊ ျမင္သမွ်ကို တစ္ခြန္းမွ ေျပာခြင့္မရွိဘူးဆိုတာ မွတ္ထားပါ"



ဒီေလာက္လြယ္ကူတဲ့အလုပ္ သူလုပ္ႏိုင္တယ္ဆိုျပီး တံခါးေစာင့္ဟာ ဘုရားသခင္နဲ႔ ေနရာလဲလိုက္ၾကတယ္။ သာမန္လူအရပ္ေလာက္ရွိတဲ့ ရုပ္တုမို႔ လာေရာက္ဆုေတာင္းတဲ့ လူေတြက သတိမထားမိခဲ့ၾကတယ္။ တံခါးေစာင့္ကလည္း ဘုရားသခင္ ေျပာထားတဲ့အတိုင္း ျမင္သမွ်၊ ၾကားသမွ် ဘာမွဝင္မေျပာဘဲ လူေတြ လာဆုေတာင္းသမွ် ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ မေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ ျငိမ္နားေထာင္ေနလိုက္တယ္။



ဒီလိုနဲ႔တစ္ေန႔မွာ ကုန္သည္ၾကီးတစ္ဦး ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ကုန္သည္ၾကီး ဆုေတာင္းျပီး အျပန္မွာ ပိုက္ဆံအိတ္ ေမ့က်န္ခဲ့တယ္။ ဒါကို တံခါးေစာင့္ကျမင္ေတာ့ ကုန္သည္ကို လွမ္းျပီး သတိေပးခ်င္ေနမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေျပာခြင့္မရွိလို႔ သူမေျပာဘဲေနလိုက္တယ္။



တစ္ေအာင့္ၾကာေတာ့ ဆင္းရဲသားတစ္ဦး ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ဆင္းရဲတြင္းကလြတ္ဖို႔ ဆုေတာင္းျပီး သူလွည့္အထြက္မွာ ပိုက္ဆံအိတ္ကို ေတြ႔သြားခဲ့တယ္။ ေငြေတြအထပ္လိုက္ ထည့္ထားတဲ့ ပိုက္ဆံအိတ္ကိုရေတာ့ ဆင္းရဲသားဟာ ဆုေတာင္းျပည့္တယ္ဆိုျပီး ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္မိတယ္။



ဒါကို သစ္သားေပၚ ရပ္ေနတဲ့ တံခါးေစာင့္ ျမင္ေတာ့ သူတစ္ပါးပစၥည္းကို မယူဖို႔ သူတားခ်င္ေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေျပာခြင့္မရွိလို႔ မေျပာဘဲေနလိုက္ျပန္တယ္။



မိနစ္ပိုင္းေလးျခားျပီး လူငယ္တစ္ဦး ေရာက္လာျပန္တယ္။ ေရေၾကာင္းခရီးအတြက္ ေဘးမသီရန္မခဖို႔ လာေရာက္ ဆုေတာင္းတာျဖစ္တယ္။ လူငယ္ဆုေတာင္းျပီး လွည့္အထြက္မွာ ပိုက္ဆံအိတ္ေမ့လို႔ ျပန္လာယူတဲ့ ကုန္သည္နဲ႔တိုးခဲ့တယ္။ ကုန္သည္က မေျပာမဆို လူငယ္ကိုဖမ္းခ်ဳပ္ျပီး ပိုက္ဆံအိတ္ျပန္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္။ ဘုမသိ ဘမသိ လူငယ္နဲ႔ ကုန္သည္တို႔ ျငင္းခုံၾကေတာ့တယ္။



အျဖစ္အပ်က္ေတြ အားလံုးျမင္ခဲ့တဲ့ ဘုရားသခင္ အေယာင္ေဆာင္ တံခါးေစာင့္ဟာ ျငင္းခုံေနတာေတြၾကည့္ျပီး မေအာင့္ႏိုင္ဘဲ ကုန္သည္ကို အျဖစ္မွန္ေတြ ေျပာျပလိုက္တယ္။ အားလံုးအျမင္ရွင္းၾကျပီး ကုန္သည္က ဆင္းရဲသားကို လိုက္ရွာဖို႔ ထြက္သြားသလို လူငယ္က သေဘာၤတက္ဖို႔ ထြက္သြားၾကတယ္။



အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘုရားသခင္က အေပၚမွာရပ္ေနတဲ့ ဆင္းရဲသားကို

"အသင္ ဆင္းခဲ့ေတာ့... ဒီေနရာဟာ အသင္နဲ႔မထိုက္တန္ဘူး" လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။



"ကြ်န္ေတာ္မ်ဳိး အမွန္ေတြေျပာခဲ့တယ္၊ မွ်တေအာင္ လုပ္ခဲ့တယ္။ ဒါေတြမွားသြားပါသလား ဘုရားသခင္" လို႔ တံခါးေစာင့္က ျပန္ေမးေတာ့



"ကုန္သည္က ေငြေတြေပါမ်ားေနတယ္။ အိတ္ထဲေငြေတြက သူေပ်ာ္ပါးဖို႔ သက္သက္ပဲျဖစ္တယ္။ ပိုက္ဆံအိတ္ေကာက္ရတဲ့ ဆင္းရဲသားက သူ႔မိသားစုတစ္စုလံုးကို အဲဒီေငြနဲ႔ ကယ္တင္ႏိုင္တယ္။ သနားစရာအေကာင္းဆံုးက ဟိုလူငယ္ပဲ။ သူသာ ကုန္သည္နဲ႔ဆက္ျပီး ျငင္းေနရင္ သေဘာၤေနာက္က်မယ္။ သေဘၤာေနာက္က်ေတာ့ ခုလို႔ သေဘာၤနစ္ျပီး မေသႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့" လို႔ ဘုရားသခင္က ရွင္းျပလိုက္တယ္။



တကယ့္လက္ေတြ႔ဘဝမွာ လူေတြက ဒီလိုလုပ္မွ၊ ဒါမွ အေကာင္းဆံုးျဖစ္မယ္လို႔ ေတြးထင္တတ္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ဳိ႕ကိစၥက ဆႏၵနဲ႔အလုပ္ ထပ္တူမက်ခဲ့ဘူး။ လက္ရွိ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ အဆိုးေတြဟာ အေကာင္းဖက္ ဦးတည္ဖို႔လည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဘဝဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေျခာက္ပစ္မကင္းခဲ့ပါဘူး။ ရွင္သန္ခြင့္ ရေနတဲ့ လက္ရွိအခ်ိန္ေလးကိုပဲ တန္ဖိုးထားလိုက္ပါ။