“ပိုၿပီးသိမွ ပိုထိခုိက္မွာစိုး”

ရထားစတင္ထြက္ခြါစျပဳတဲ့အခ်ိန္မွာေပါ့ .. လူႀကီး ၊ လူငယ္ ၊ ေက်ာင္းသူ ၊ အလုပ္သမား အလႊာအတန္းအစားအသီးသီးက လူေတြ ရထားေပၚမွာ စီးနင္းလုိုက္ပါလာတံုး ျပတင္းေပါက္ဘက္က ထုိင္ခံုတေနရာမွာေတာ့ အသက္(၃ဝ)အရြယ္ လူငယ္တစ္ေယာက္က အသက္ႀကီးႀကီးလူတစ္ေယာက္နဲ႔အတူ ထုိင္ေနတယ္ ။

ရထားထြက္ထြက္ခ်င္းမွာပဲ ခုန လူငယ္က “အေဖ .. ၾကည့္ပါဦးဗ်ာ ..အပင္စိမ္းစိမ္းေတြကို ျမင္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းကလွလိုက္တာ ..”

မထူးဆန္းတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြကုိၾကည့္ၿ႔ပီး သူအဲ့လိုေျပာတာကို ၾကားရသူအေပါင္း အံ့အားသင့္သြားၿပီး တုိးတိုးတိုးတုိးနဲ႔ သူ႕ကို ေဝဖန္ ေျပာဆိုေနၾကတယ္ ။

အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ မိုးစရြာလာတယ္ ။ မိုးေရစက္ေတြ ပြင့္ေနတဲ့ျပတင္းတံခါးဝကေန လာစင္တာကိုၾကည့္ၿ႔ပီး သူက ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ပံုနဲ႔ သူ႕အေဖကို ထပ္ေျပာျပန္တယ္ ။

“ အေဖ ..မိုးေရစက္ေတြက လွလိုက္တာဗ်ာ .. ေနာ္ “

အဲ့ဒါကို ၾကားသြားတဲ့ သူ႕ေဘးနားက မိန္းမႀကီးက နဂိုကမွ မိုးေတြလာစင္လို႔ စိတ္တုိေနတဲ့သူဆုိေတာ့ ေကာင္ေလးရဲ႕ အေဖကို “အဘိုးႀကီး ကိုယ့္သားကုိယ္ ထိန္းပါဦး။ ေနမေကာင္းဘူးဆုိရင္လဲ စိတ္ေရာဂါကုေဆးရံုပို႔လိုက္ ။ လူေတြၾကားမွာေတာ့ အေႏွာက္အယွက္မျပဳမိေစနဲ႔ ။”

ေကာင္ေလးရဲ႕ အေဖက မိန္းမႀကီးရဲ႕စကားကို ခဏၿငိမ္သက္သြာ နားေထာင္ေနတယ္ ။ ၿပီးမွ တြန္႕တြန္႔ဆုတ္ဆုတ္နဲ႔ေျပာတယ္။

“ကြၽန္ေတာ္တို႔ ခုပဲ ေဆးရံုကျပန္လာၾကတာပါ ။ ကြၽန္ေတာ့္သားေလးက ေမြးကတည္းက မ်က္စိမျမင္ရသူေလးပါ။ ဒါေပမဲ့ အံ့ၾသစရာပါပဲ ။ အရင္တပတ္ကမွ သူ႕အျမင္အာရံုျပန္ေကာင္းလာတယ္ ဆိုၿပီး အခု ဆရာဝန္က ေဆးရံုးကဆင္းခြင္ ့ျပဳလုိက္တာပါ ။ မိုးေရေတြနဲ႔ ဒီသဘာဝျမင္ကြင္းေတြက အခုမွ သူ႕အတြက္ျမင္ကြင္းသစ္ျဖစ္ေနလို႔ပါ ။ အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္သြားရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ ... တဲ့ ။”

ေလာကမွာ တခါတခါ တခ်ိဳ႕အျဖစ္ပ်က္ေတြက ကိုယ္ျမင္ေနရတဲ့ ကုိယ့္ရႈေထာင့္ကၾကည့္ရင္ မွန္ေနသလိုပါပဲ ။ တကယ့္ ေနာက္ကြယ္က အေၾကာင္းရင္းတရပ္ကို မသိရေသးသေရြ႕ေပါ့ ။ တကယ္လို႔မ်ား အဲ့ဒီအေၾကာင္းတရားကို သိသြားခြင့္ ရလိုက္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ တံု႕ျပန္မႈေတြဟာ ကုိယ့္ကို ျပန္ၿပီးထိခုိက္ေၾကကြဲေစပါတယ္ ။ ဒါ့ေၾကာင့္ တခါတေလ ဆိုးရြားျပင္းထန္တဲ့ ေဝဖန္တံု႔ျပန္မႈေတြမလုပ္ခင္ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို ေသေသခ်ာခ်ာ နားလည္ေအာင္ႀကိဳးစားပါ ။